БАТЫРШИНА Зилиә Мирғәли ҡыҙына

Донъялағы иң ғәзиз, ҡәҙерле кешебеҙ - тормош иптәшем, әсәйебеҙҙе тыуған көнө 55 йәше тулыу менән ысын күңелдән ҡайнар ҡотлайбыҙ. Урал тауындай ҡоростай ныҡлы һаулыҡ, муйыл сәскәһендәй ап-аҡ бәхеттәр, эштә уңыштар, барлыҡ хыялдарыңдың тормошҡа ашыуын теләйбеҙ. Әсәйебеҙ, ҡәҙерлебеҙ, һинең оло терәк, кәңәшсе булып йәшәүең - беҙҙең өсөн ҙур бәхет. Беҙгә тигеҙ итеп өләшкән йөрәк йылың, ҡайнар мөхәббәтең, бөтмәҫ хәстәрлегең, сабырлығың, һаман да беҙҙе ҡайғыртып йәшәүең өсөн сикһеҙ рәхмәтлебеҙ һиңә. Киләсәк көндәрең дә муллыҡта, һаулыҡта, ҡайғы-хәсрәтһеҙ, ауырымай-һыҙланмай, көлөп-йылмайып үтһен, алтын ҡулдарың талмаһын, оло кәңәшсебеҙ, терәгебеҙ булып, оҙон-оҙаҡ йәшә!