(285) ҒАБДУЛЛИНА Лилиә Зәкәриә ҡыҙына

Ибраҡай ауылыДонъялағы иң ғәзиз, ҡәҙерле кешебеҙ - әсәйебеҙ, өләсәйебеҙҙе тыуған көнө менән ысын күңелдән ҡайнар ҡотлайбыҙ. Урал тауындай ҡоростай ныҡлы һаулыҡ, муйыл сәскәһендәй ап-аҡ бәхеттәр, эштә уңыштар, барлыҡ хыялдарының тормошҡа ашыуын теләйбеҙ. Әсәйебеҙ, ҡәҙерлебеҙ, һинең оло терәк, кәңәшсе булып йәшәүең - беҙҙең өсөн ҙур бәхет. Беҙгә тигеҙ өләшкән йөрәк йылың, ҡайнар мөхәббәтең, бөтмәҫ хәстәрлегең, сабырлығың, һаман да беҙҙе ҡайғыртып йәшәүең өсөн сикһеҙ рәхмәтлебеҙ һиңә. Киләсәк көндәрең дә муллыҡта, һаулыҡта, ауырымай-һыҙланмай, көлөп-йылмайып үтһен, алтын ҡулдарың талмаһын, балаларыңдың оло кәңәшсеһе терәге булып, оҙон-оҙаҡ йәшә!