Мин бөгөн дә шиғыр яҙам әле,
Бәхетемдең сафлы минуттары
Балҡып тора ғаиләм хаҡына.
Күңелдәрем тулып китте шул саҡ,
Бәхеттәрем тағын өҫтәлде бит
Аҡ ҡағыҙҙа юлдар һалғанда.
Юҡ ҡына бит, бер нимә лә түгел,
Ҡәләм, ҡағыҙ, күңелем уйҙары.
Ә, шатлығым! Эстәремә һыймай,
Ҡосаҡларҙай булдым донъяны.
Хәҙер инде миңә нимә кәрәк?
Йәшәлгән дә кеүек был ғүмер.
Иҫән булайыҡ һәммәбеҙ ҙә.
Тыныс ҡына торһон был күңел.
Беҙ, мәнгелек дуҫ - ике аҙаш,
Алтын түгел, көмөш түгел,
Беҙҙең дуҫлыҡ мәңге балҡып,