Ҡояш нурҙары йәшенмәк уйнай
Аҡ ҡайынҡайҙар яна шикелле
Яҙ яҡтыһына аҡ ҡайындарҙың
Эй, шул һипкелдәр – хистәр тамғаһы,
Һипкелдәр ҡосағында наҙланам,
Был хәтерләтә Кәләштәр балы
Теҙелешеп күл-көҙгө алдына,
Ана, ҡырҙараҡ көтә уларҙы
Өләсәйҙең майлы ҡоймаҡтарын
Ашай-ашай үҫкән бала беҙ.
Баллап-майлап һөйләр ҡарһүҙҙәрен
Ҡаба-йота үҫкән бала беҙ.
Түп-түңәрәк бәхет теләп беҙгә
Көләкәстәр – өйҙөң йәме ине,
Ошо мәлдәр яҡты хәтер булып,
Ҡоймаҡ-ҡояш йылдар аша наҙлай,
Ҡаплап алһа тормош болото.
Майлы ҡоймаҡ күрһәм, балҡып ҡуям,
Яҡты хәтер китә ҡуҙғалып:
Көләкәстә – өләсәйҙең йөҙө
Ҡайнар ҡояш кеүек ҡыҙыу плитә,
Таба еҫе һеңгән аласыҡ...
Был – ҡоймаҡлы бала сағым минең,
Көләкәстәр – ҡояш «ҡуяндар»ын
Тәмләй-тәмләй ярышып ашайбыҙ.
Ашап туйғас, ҡапҡа тышындағы
Күрше балаларға ташыйбыҙ.
Күршеләр ҙә һинең ҡоймағыңды
Ҡоймаҡтар бит – ҡояш «ҡуяндар»ы,
Ҡояш кеүек балҡыу ал йөҙөңә
Бер быуаттай ғүмер яҙылған.
Ул йөҙөңә балаларыңдың да
Әйҙә, тағы ҡоймаҡ ҡояйыҡ бер,
Килендәрең торһон өйрәнеп.
Ниндәй бәхет өләсәйле булыу,
Шул бәхеткә йәшәү төрөнөп.
Төн яҡтыһын баҫты болото.
Ә ҡыштың был мәле лә минең
Буранда ла моң бар – аңлаһаң,
Ул кәйеф – иртә яҙ сәләме.
Бурандың ҡарҙарҙы күтәреп,
Улар бит йыйылған тамсынан.
Тулҡындай мин һиңә һонолоп,
Иңдәрем етмәүҙән талсығам.
Буй етмәҫ текә яр күңелең,
Унан тик сәм генә өҫтәлә.
Башҡортостан ҡыҙы журналынан.