Интернет аша бер көслө күрәҙәсеме-экстрасенсмы ҡатынды таптым. Уның менән аралаша башланыҡ. Ул мине тынысландырып: “Ниңә һин ул тиклем ыҙалайһың? Теләһәң, иреңде язаға тарттырып була. Мин уның ирлек көсөн тартып ала алам. Ул саҡта теге ҡатынға уның кәрәге бөтәсәк”,-тине. Мин шул тиклем иремә асыулы инем, шуға күрә ризалаштым һәм: “Әйҙә, ярты ир булып йәшәп ҡара! Кемгә кәрәгерһең икән!”-тип үсәнем. Экстрасенс миңә бер нисә сиркәү шәмен һатып алырға, иремдең плавкиһын һәм фотоһын әҙерләргә ҡушты. “Барыһын да скайп аша эшләйбеҙ, тик төнгө ике менән өс араһында”,-тине. Мин иремә ошо этлекте ҡылырға уйлағанда янымда кемдеңдер мине әйҙүкләп, эткесләп алып йөрөгәнен тойҙом. “Шайтан ҡоторта” тигән һүҙҙәрҙең хәҙер буш һүҙ түгел икәнлеген аңлайым. Иремде аҡылға ултырта торған төндә йоҡламаҫҡа булдым. Тик күҙ йомолоп ҡына бара. Төнгө ике тула биш минутҡа уятҡысты ҡуйҙым да яттым. Уның тауышына уянып тороп ултырғайным, мине ниндәйҙер йылы болот уратып алды ла, кире карауатҡа этә башланы. Мейемдә: “Кәрәкмәй, эшләмә быны, һуңынан үкенерһең”,-тигән һүҙҙәр яңғыраны. Тик был минең уйым түгел ине. Йоҡоға талыр алдынан янымда ап-аҡ шәүләнең сайҡалып тороуын күрҙем. Иртәнсәк еңел тойғо менән уянып киттем. Экстрасенс ҡатынға башҡа мөрәжәғәт итмәнем. Дүрт йыл ваҡыт үтте, ә мин һаман да ҡара эштән ҡотҡарып ҡалған Юғары көстәргә рәхмәтлемен.
А.
Автор: Гузель Салихова.